MKS Pogoń-Sokół Lubaczów - strona nieoficjalna

Towarzystwo Gimnastyczne Sokół Lubaczów

Pod koniec XIX wieku Galicja, na terenie której leżał powiat cieszanowski, otrzymała autonomię. Dało to Polakom możliwość swobodnego rozwoju w różnych dziedzinach życia, jak oświata, wychowanie, ochrona zdrowia i inne. Powstało szereg instytucji społecznych i kulturalnych. Zrodziła się wówczas idea tworzenia stowarzyszeń narodowo-gimnastycznych.

We Lwowie w 1866 roku powstało kółko „Miłośników Gimnastyki", w 1867 roku przekształcone w „Towarzystwo Gimnastyczne we Lwowie", a w roku 1869 w Towarzystwo Gimnastyczne "Sokół" we Lwowie. Nawiązano tu do wzorów czeskich, gdzie istniały już wcześniej takie związki. Sokolstwo było organizacją powszechną, która za zadania przyjęła pielęgnowanie zdrowia fizycznego, krzewienie ducha narodowego i przestrzeganie zasad etyki chrześcijańskiej. W okresie przed I wojną światową powstało kilkadziesiąt okręgów i kilkaset gniazd zrzeszających kilkadziesiąt tysięcy członków, a w okresie między I a II wojną światową w Związku Towarzystw Gimnastycznych "Sokół" działało około tysiąca gniazd sokolich w okręgach zgrupowanych w sześciu dzielnicach. 24 czerwca 1899 roku grupa zwolenników idei sokolej zawiązała w Cieszanowie Towarzystwo Gimnastyczne "Sokół" liczące 20 członków.

Po 3 Zlocie w roku 1903 przyjęto do związku polskich gimnastycznych towarzystw sokolich również Towarzystwo w Lubaczowie. Na początku 1904 roku liczba członków organizacji lubaczowskiej doszła do 60, a w roku 1907 do 110. W roku 1892 zatwierdzono statut Sokoła ukraińskiego. W dniu 30 listopada 1910 roku odbył się w Cieszanowie zjazd zjednoczeniowy przedstawicieli organizacji sokolich i powstałego wcześniej na terenie powiatu towarzystwa gimnastycznego "Sicz". W dniu 15 stycznia 1912 roku wpłynęło do Sokoła we Lwowie podanie o zarejestrowanie Towarzystwa "Sicz" w Cieszanowie Pożarniczej Filii Lwowskiego Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół". Również starostwo powiatowe w Cieszanowie zarejestrowało Towarzystwo 4 sierpnia 1912 roku. Podanie Towarzystwa "Sicz" w Lubaczowie Pożarniczej Filii Lwowskiego Towarzystwa Gimnastycznego "Sokół" zatwierdzono 2 kwietnia 1914 roku. Celem Towarzystwa było pielęgnowanie gimnastyki ogólnej, a przede wszystkim ćwiczeń przygotowujących członków do zorganizowania ratowania życia ludzkiego i mienia materialnego podczas pożaru, jak również w czasie nieszczęść żywiołowych. W 1911 roku Związek Sokolstwa polskiego powołał do życia skauting, w Lubaczowie już w roku 1912 powstała drużyna skautowa. Po wybuchu I wojny światowej część lubaczowskich sokołów wstąpiła do Legionu Wschodniego.
W roku 1918 sokoły były współorganizatorami podjęcia walki wyzwoleńczej na terenach ziemi lubaczowskiej. Organizowano obchody rocznic narodowych, pokazy publicznych ćwiczeń, dawano amatorskie przedstawienia kulturalne, organizowano zabawy i festyny. Przede wszystkich jednak członkowie Towarzystwa dbali o tężyznę fizyczną, o rozwój intelektualny, prowadzono także zajęcia dla młodzieży i ćwiczenia z musztry. Wybuch II wojny spowodował likwidację działalności Sokoła w Lubaczowie, a po wojnie cały dorobek ideowy i materialny tej organizacji został zaprzepaszczony.
Z okresu powojennego zachował się protokół zdawczo-odbiorczy, datowany 10 września 1948 roku, w którym czytamy, że budynek przy ul. Mickiewicza 32 wraz z parcelą o powierzchni 2,5 ha został przekazany pod tymczasowy dozór przedstawiciela Powiatowej Komendy Służby Polsce i Wychowania Fizycznego por. Grzegorzowi Rynko. Z protokołu wynika, że było 9 pokoi, wszystkie w stanie kompletnego zniszczenia: brak zamków, instalacji elektrycznej, wybite szyby, zdewastowane schody. Podejmowano próby odrodzenia Sokoła z inicjatywy prezesa Jana Kosteckiego, ale Urząd Wojewódzki decyzją z dnia 10 marca 1949 roku zarządził ostateczną likwidację Towarzystwa z przyczyn politycznych.

Po blisko pięćdziesięcioletniej nieobecności Sokół ponownie wzbił się do lotu. W 1991 roku odbyło się zebranie organizacyjne, na którym postanowiono reaktywować Towarzystwo Gimnastyczne Sokół w Lubaczowie.
W skład grupy inicjatywnej weszli: Józef Duda, Emil Muliński, Jan Michalczyszyn, Krzysztof Szczepański, Witold Kopa, Jan Cieplicki i ks. Józef Dudek.

W dniu 5 maja 1992 roku powstał klub sportowy Sokół, który zajął się głównie szkoleniem piłkarskiej młodzieży. Pierwsze Walne Zgromadzenie członków Towarzystwa odbyło się 15.08.1992 roku w Miejskim Ośrodku Kultury -tymczasowej siedzibie TG Sokół.
Skład drużyny juniorów z tamtego okresu przedstawiał się następująco: Marek Błajda, Mariusz Saramaga, Mirosław Sopel, Jacek Antosz, Robert Żurawel, Andrzej Szydło, Tomasz Hakało, Maciej Szałański, Janusz Motyl, Rafał Ciechanowski, Wiesław Zychowicz, Krzysztof Hałucha, Mieszko Sobczak, Zdzisław Czernysz, Rafał Romanów, Grzegorz Pieczko.

W klubie prowadzone były sekcje: piłki nożnej (seniorzy, juniorzy młodsi i starsi, trampkarze młodsi i starsi, orliki młodsze i starsze), tenisa stołowego i klub modelarski.

Juniorzy grali w klasie regionalnej, a trampkarze i orliki - w klasie wojewódzkiej, tak wyglądała prawie 20-letnia historia reaktywowanego Sokoła.
Juniorzy Sokoła po pierwszej rundzie rozgrywek w lidze wojewódzkiej juniorów zajęli I miejsce. Jedenastu młodych trampkarzy powołano do kadry wojewódzkiej. Z tego pięciu: Tomasz Pietrasiewicz, Paweł Pietrasiewicz i Andrzej Kudyba, Gniewko Greń i Piotr Krzych jadą 19.12.1992 r. na turniej halowy do Krakowa, gdzie wraz z kolegami z Przemyśla i Jarosławia zajmują II miejsce, a bracia Pietrasiewiczowie zostają wytypowani do kadry regionu Małopolska. Zawody reprezentujący Okręgowy Związek Piłki Nożnej w Przemyślu, wśród których trzon drużyny stanowili zawodnicy Sokoła, byli o krok od sprawienia niespodzianki i wygrania turnieju. W meczu o 1. miejsce ulegli ekipie z Krakowa 0:1.
W roku 1993 Sokół zrzesza 95 zawodników, działalność nastawiona jest przede wszystkim na szkolenie młodzieży, która stanowi ponad 90% wszystkich zrzeszonych w klubie. Szkolenie odbywa się w trzech grupach wiekowych: juniorzy starsi, trampkarze i młodzicy.
Szóste miejsce juniorów starszych Klasy Regionalnej w sezonie 1993/94 oraz dziesiąte w sezonie 1994/95 po którym zespół spadł do niższej ligi.
W roku 1999 pięciu orlików otrzymało powołanie do kadry OZPN w Przemyślu, są to: Leszek Latuszek, Krzysztof Nepelski, Kamil Morawski, Mateusz Mączka i Łukasz Antonik.  W kadrze OZPN byli także trampkarze: Łukasz Goniak, Filip Baran i Dariusz Ilnicki.

Towarzystwo Gimnastyczne było inicjatorem wielu imprez piłkarskich, najważniejsza z nich to Turniej o Puchar Kazimierza Górskiego, który trwa po dziś dzień. Sokół brał także udział w wielu turniejach poza Lubaczowem. Młodzi piłkarze Sokoła przebywali kilkakrotnie w Tostedt (Niemcy), na zaproszenie klubu MTV Tostedt.
Piłkarzy trenował Władysław Pisarz i Józef Duda.

 

„Puchar prezesa zamojskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej trafił do sali tradycji Sokoła Lubaczów . Wywalczyli go doskonale dysponowani juniorzy starsi tego klubu. Wychowankowie lubaczowskiego Sokoła nie startowali w XXII Halowym Turnieju o Puchar Prezesa OZPN w roli faworytów. Tym większy ich sukces oraz zadowolenie trenerów i kibiców. Piłkarze Sokoła w meczach eliminacyjnych pokonali Ładę Biłgoraj 5:1 oraz Granicę Chełm 3:2. W grach finałowych natomiast wygrali z Granicą Lubycza Królewska.”

Gazeta Wyborcza, Rzeszów, 25.02.1999

Sezon 1999/2000 – ostatni w którym występowali juniorzy zespołu Sokół Lubaczów.

 

Drużyna seniorska Sokoła grając za zmiennym szczęściem w V lidze oparta była na własnych wychowankach, cechą charakterystyczną był młody wiek drużyny (średnia zespołu kształtowała się w graniach dwudziestego roku życia).

W sezonie 1999/2000 seniorzy Sokoła Lubaczów występowali w V lidze, zajmując 9. miejsce z dorobkiem 31 punktów. W 26 spotkaniach piłkarze z Lubaczowa dziewięciokrotnie wygrywali, czterokrotnie remisowali swoje spotkania i aż trzynastokrotnie schodzili z boiska pokonani, tracąc przy tym 44 bramki oraz strzelając 30.
Sokół rywalizował m.in. z: Żurawianką Żurawica, Polonia II Przemyśl, Zdrój Horyniec, Hetman Laszki, Huragan Gniewczyna, Unia Łukawiec, Juvenia Cieszanów.
W zespole występowali wówczas: Romanów (bramkarz), Hałucha, Sopel, Obroślak, Żurawel (obrońcy), Czernysz, Dobko, Sopel, Pietrasiewicz (pomocnicy), Sobczak, Furgała (napastnicy).